100 x 120cm, olieverf op doek, uitsnede‘De wereld geeft mij de vrijheid om te doen wat ik wil’, zegt kunstenaar Mark Manders aan het eind van dit filmpje. Nee, corrigeert hij zichzelf, ‘ik heb die vrijheid gepakt. Ik verdien mijn eigen geld en ik doe precies wat ik wil doen.’Ik heb het werk van Mark Manders gezien, jaren geleden in Zeno X Gallery in Antwerpen, toen ik een paper over hem schreef, en nu stuit ik dus op dit beeldinterview en word ik opnieuw getriggerd.

Wat een creatieve denker, wat een toewijding, en zo totaal niet er op uit om indruk te maken. In al zijn ongemak en aarzeling zegt hij fantastische dingen. Zo noemt hij een aantal zaken ‘die je kan willen’:

* een schaduw, gewoon een schaduw willen hebben (en die valt uit een omgekeerd kopje)
* theezakjes zo neerzetten dat ze bijna als woorden functioneren (tsja, ik kom er nu een tekort)
* een zin die iets probeert te zeggen (nee, niet een zin die iets zegt)
* twee voorwerpen op dezelfde plek willen hebben in de wereld (maar dat kan eigenlijk niet)
* iets niet doen, omdat je al weet dat het goed zal zijn (maar dat is dan wel jammer)

Ja, ik weet dat een aantal lezers van deze nieuwsbrief nu wel afhaakt (want waar gáát dit over, nietwaar?) en ook het filmpje niet meer hoeft te zien. Jammer!Ik geniet enorm van de oprechtheid van deze man, en het ongewone, tegendraadse, op de kop en out of the box-denken, gecombineerd met prachtig vakmanschap. Vorm en inhoud samen maken zijn werk intrigerend.

Dat is waar ik naar toe wil: dat mijn werk fijn is om naar te kijken en dat het ergens over gaat. En dat dan in vrijheid van denken gemaakt. En dan nog je geld er mee verdienen..

Aan de slag maar weer.
Napoleon zei het al: imagination rules the world!
En we weten hoe het met hem afliep, maar dat terzijde 😉

Groet,
Willy