2024 nr 121 (maart)

/0 Reacties/in /door

Spaanse meesters, Hollands opruimen

‘Flower’, olieverf op papier, met lijst, te koop. 

Genoten heb ik recent, van het werk van twee nogal verschillende Spaanse schilders: Pablo Picasso en Antonio López.

Picasso denk je wel te kennen, maar toch verraste mij opnieuw zijn gedrevenheid en passie. Ik was in het Picassomuseum in Barcelona. Daar hangen niet alleen prachtige schilderijen maar ook heel veel tekeningen. Zijn analyse van het beroemde schilderij De Meninas van Velàzquez in een serie van 58 werken is imponerend en fantastisch. Klik hier voor een kort filmfragment.

Ik was ook in Assen, in het Drents Museum. López werkt vanuit het waarneembare. Het schilderproces is voor hem een manier om de wereld beter te leren kennen. Hij doet dat door alles extreem nauwkeurig op te meten en steeds fysiek in de nabijheid van zijn onderwerp te blijven. López denkt na over de werking van perspectief en corrigeert eindeloos in zijn werk, om op die manier dat wat voortdurend verandert en in beweging is, te vatten in verf. Met hart en ziel.

“The material with which you work is the objective world,
but you incorporate some of your soul, and that is art.”

Antonio López (1936) 

***

Op zaterdag 23 maart a.s. ben je van harte welkom tijdens onze OPEN DAG in De Oude Ambachtsschool in Zwolle. Voor mij zal dat de laatste open dag in DOAS zijn, want ik verhuis mijn atelier per 1 juni a.s. Daarover een volgende keer meer.

Nu eerst de handen uit de mouwen, want ik ben mijn atelier fiks aan het opruimen ter voorbereiding op die verhuizing. Wat een mens zoal bewaard! Veel spullen kunnen nu weg, voor weinig. De sofa bijvoorbeeld, een krukje, schilderijlijsten etc. Ik maak ook een weggeefhoek (kleedscherm, koelkast, tafeltje etc.). En ik bied veel van mijn werk aan -eenmalig!- voor de helft van de prijs. Schilderijen, tekeningen, olieverfschetsen. Zodat ik vederlicht, vrij en vrolijk aan een nieuw schilderdecennium op een andere plek kan beginnen.

Als je geïnteresseerd bent in een specifiek werk, of je vindt het gewoon leuk iets van mij te kopen, dan heb ik voor jou als brieflezer een extra aanbod.

Ik bied je de mogelijkheid, vóór de open dag-bezoekers uit, alvast in mijn atelier te komen kijken en/of kopen op vrijdag 22 maart. Eerste keus dus! Ik ben dan geopend tussen 12.00 en 17.00 uur. Beneden bij de hoofdingang aanbellen bij atelier 2-N, dan open ik de deur voor je via de intercom, of bel me op 06-53263947. Ik hoop je te zien, er is koffie, er is tijd om lekker rond te kijken of er iets van je gading bij zit, kortom: je bent welkom.

Groet,
Willy
 

2024 nr 120 (februari)

/0 Reacties/in /door

Feeling blue


olieverf op papier ca. 50 x 50 cm
Iedereen ervaart wel eens melancholie, vervreemding, lamlendigheid. Wie kent geen trieste gevoelens, wie heeft niet soms, ook zonder duidelijke aanleiding, de behoefte alleen te zijn?

Hoe paradoxaal  prettig, als er ruimte is voor treurnis, neerslachtigheid en andere onplezierige gevoelens. Niet alleen ruimte, ook aandacht, begrip en respect. Van jezelf vooral. Misschien verdampen die gevoelens dan wel weer. Omdat er niets bestreden hoeft te worden.

Feeling blue, een mooi thema om te verbeelden, ook omdat het naadloos aansluit bij mijn gemoedstoestand van dit moment. Ik moet mijn atelier uit. De verhuurder gaat een aantal ateliers, waaronder het mijne, ombouwen tot woningen. Na een half jaar onzekerheid over dit onderwerp, weet ik nu dat het realiteit wordt binnen afzienbare tijd.

Ruimte afstaan voor het algemeen belang, de woningnood, I know! Maar bottom line: kunst en cultuur delven -bijna als vanzelfsprekend- wederom het onderspit.

Slachtofferschap ligt op de loer. Onzin. Kunstenaars zijn niet zielig, en al helemaal niet zwak. Het is vooral het niet hebben van zeggenschap hierin, dat mij frustreert. En de melancholie slaat toe, uitkijkend over het platte dak van het oude metsellokaal, op de knusse rode dakpannen in de wijk Pierik. Deze fantastische ruimte op de 1e verdieping van wat vroeger een ambachtsschool was, 60m2, waar ik me helemaal senang voel, ’s zomers snikheet, ‘s winters steenkoud, maar altijd licht en sfeervol. Binnenkort passé.

En já, het biedt ook weer mogelijkheden. Waar een deur dicht gaat, gaat ook wel weer een raam open. Of zoiets. Zie de uitdaging! Denk in kansen! Joehoe. Maar nu even niet.

Because I am feeling blue.

Groet,
Willy

PS.
Mooie expositie dus, feeling blue, in het Kunsthuis in Epe, zie de agenda hiernaast. Je bent van harte welkom om te komen kijken naar de interpretaties van dit thema door 24 kunstenaars.

2023 nr 119 (januari)

/0 Reacties/in /door

Groei in 2024.


olieverf op linnen, 30 x 30 cm ‘Het roodste rood’

Van harte wens ik dat 2024 een hoopgevend jaar voor je zal zijn, waarin ontwikkeling het wint van verstarring, groei leidt tot bloei (geduld!) en ondanks alle ellende wereldwijd en voor sommigen privé, er ook vrolijke licht- en luchtigheid in je leven is.

‘Zelfs in een puinhoop is hoop te vinden.’
Loesje.  

Soms, eigenlijk best vaak, moet ik hard lachen om mezelf. Wat ik als bevrijdend ervaar; dat je je eigen gestumper en lulligheid onderkent en tegelijk jezelf -soort van- vergeeft, omdat je ook maar gewoon je best doet. Humor en compassie. En dóór.

Zoals bij het maken van deze nieuwsbrief. Ik gebruik de sociale media en computerprogramma’s op een manier dat ik me er nèt mee kan redden. Het houdt niets over. Ooit (in het jaar kruik, toch nog maar zo’n 20 jaar geleden) sprak ik bandjes in met lange teksten, die mijn secretaresse voor mij uittypte. Geen enkele noodzaak was er, me te verdiepen in de moeilijkheden en mogelijkheden van digitale tekstverwerking. Nu, anno 2024, moet ik toch echt alles zelf doen op die verdomde laptop. Dus struikel ik regelmatig, eigenlijk doe ik maar wat. Ik knip en ik plak, ik knutsel met foto’s en ondertussen weet ik zeker dat dingen simpeler kunnen. Maar hoe?!

Heel fijn dus, dat bij de culturele broedplaats DOAS andere mensen zich bekommeren om zoiets als bijv. de website. Die is nu weer helemaal nieuw, en mooi geworden! Neem graag een digitaal kijkje in onze ateliers, ontmoet mijn collega’s en lees over onze activiteiten (klik hier). Kan je gelijk alvast onze volgende Open Dag in je agenda noteren: zaterdag 23 maart.

***

Een mooi project staat op stapel: een verkoopexpositie ten bate van de Hersenstichting. Daar verleen ik graag mijn medewerking aan, samen met nog 25 andere kunstenaars. De expositieplek is op zich al de moeite waard: het Langhuis in Zwolle, een monumentaal pand, waarvan het oudste deel vermoedelijk is gebouwd rond 1400. Kom kijken (Goudsteeg 8) en wie weet ook kopen in het laatste weekend van januari.

***

En tot slot alvast aandacht voor een expositie rond het thema Feeling Blue in het Kunsthuis in Epe van 16 t/m 25 februari. Dan is Blue Monday gelukkig alweer voorbij: die derde maandag in januari waarop de goede voornemens verdampt zijn, dan wel onhaalbaar blijken, de donkere dagen eindeloos duren, de lente ver weg is en de depressie om de hoek. Een mooie evenwichtige groepsexpositie rond dit thema draagt hopelijk bij aan herkenning en brengt wat speelsheid in de somberte.

Genoeg te zien dus weer de komende tijd, wie weet treffen we elkaar in 2024. Sowieso blijven reacties op mijn brieven en/of op mijn boek (zie hiernaast) altijd welkom!

Groet,
Willy

PS
Kijk deze TED-talk om het nieuwe jaar energiek te beginnen; powervrouw Sheryl Lee Ralph geeft tips om het beste uit jezelf te halen (klik hier).

2023 nr 118 (december)

/0 Reacties/in /door

Kunst als ervaring.


‘Applaus voor de violist’, olieverf op linnen (detail), work in progress.

De afgelopen weken ben ik op pad geweest om kunst te zien. Veel mensen vinden het moeilijk om naar kunst te kijken. Ik ook, regelmatig snap ik er niets van. Waarschijnlijk omdat ik soms -maar zeker de laatste tijd- moeite heb de wereld te begrijpen.

Als de wereld begrijpelijk was,
zou er geen kunst bestaan.
Albert Camus (1913-1960), Frans schrijver

Gelukkig is het doel van kijken naar kunst niet perse om het te begrijpen. Ik denk dat het vooral de bedoeling is kunst te ervaren. Door kunst te ervaren kan er van alles gebeuren. Kunst kan -sterke-  emoties oproepen, nieuwe inzichten brengen, je bewust maken van je eigen beperkte invalshoek, je aan het denken zetten. Mooie ervaringen. Kunst verhoogt de kwaliteit van je leven. Voor de goede orde: dat is een mening, mijn mening, niet een feit. Maar mocht je het met me eens zijn, dan heb je misschien iets aan onderstaande tips. Tentoonstellingen van indrukwekkend werk van grote kunstenaars, nu te zien:

Anselm Kiefer in Museum Voorlinden bij Wassenaar (klik hier). Kiefer maakt monumentaal groot werk. Ongebruikelijke materialen (zoals lood en stro) en werkwijzen (de fik erin), met meerdere betekenissen en symboliek. Daarom prettig om eerst de film ‘Anselm’ te zien, die draait in veel bioscopen en filmhuizen.

Ai Weiwei in De Kunsthal in Rotterdam (klik hier). Ai Weiwei is een criticus en een activist. Een protestkunstenaar. Hij komt op voor mensenrechten, laat bijv. op indringende wijze zien hoe de (Chinese) overheid haar burgers ontmenselijkt. De expositie heeft niet voor niets de titel: ‘In search of humanity’. Neem de tijd. Wat hij via zijn kunst vertelt is om nog lang op te kauwen.

Chaïm Soutine in Museum K20 in Düsseldorf (klik hier). Soutine (1893-1943) schilderde expressief, kleurrijk, met dikke lagen verf (men zegt dat hij o.a. Kiefer heeft geinspireerd) en vaak vervormde hij de werkelijkheid. ‘Tegen de stroom in’ is de titel van de tentoonstelling. Ik vind zijn werk fantastisch.
***
Dan nog een heel andere tip voor degenen die natuur, techniek en kunst willen combineren: trek je wandelschoenen aan en bezoek het Waterloopbos in de Noordoostpolder (bij Marknesse, klik hier) Interessant, over onderzoek naar het gedrag van water in een historisch openlucht laboratorium in een polderbos. Met Land Art (waar je je dan ook weer niet al te veel van voor moet stellen, maar toch).
***

Tot slot, zie ook hiernaast in de agenda, hebben we deze maand:
een KUNSTWARENHUIS in Epe en
een POP-UP-GALLERY in Zwolle.
Van harte welkom!

Groet,
Willy

PS.
Het schilderij bovenaan de brief is geïnspireerd op de muziektheatervoorstelling ‘Beethoven, wie ben je?’ met Thom Hoffman en het Storioni Trio (klik hier). Aanrader!

2023 nr 117 (november)

/0 Reacties/in /door

Waarom moet dit.

Doof ben ik, stokdoof, door een oorontsteking aan beide oren. Afgesloten van de buitenwereld. Het leidt gek genoeg tot verhoogde productiviteit in mijn atelier. Ik hoef van mij nu even geen nieuw thema te verzinnen, niets groots, uitdagends of ingewikkelds te starten. Als vanzelf val ik terug op oud en vertrouwd. Ik grijp wat groente en fruit mee van thuis, bouw een plateautje, bepaal mijn onderwerp, zet de spot erop en ga aan de slag. Goed kijken. De realiteit waarnemen. Focus. Ik verlies me in het schilderen.

’s Avonds zie ik op de televisie de zoveelste bomexplosie. Ruïnes, zand, stof en bloed. Een jongen van een jaar of twaalf rent achter twee volwassen mannen aan, die de armen om elkaars schouders hebben geslagen en samen huilend weglopen. ‘Wáárom moet dit?!’ schreeuwt de jongen tegen hun ruggen. Woedend! Machteloos. Radeloos. Een van de mannen draait zich naar hem om. ‘Kom maar’, zegt hij en hij slaat zijn arm om de jongen. Met z’n drieën lopen ze verder door het puin.

En ik schilder een paar preien…
Alsof… Ja, alsof wat? Alsof het er ook maar enigszins toe doet! Alsof niet überhaupt alles zinloos lijkt bij zoveel brute gruwelijkheid.

Zijn er geen betere bezigheden op dit moment? Demonstreren, inzamelen, vredesmarsen, ingezonden brieven. Ja, dat moet en dat gebeurt ook door anderen. Maar ik heb geen opinie waar iemand iets aan heeft. Ik wil maar een ding: dat het stopt.

Het schilderen helpt, in ieder geval als afleiding van het gesuis en gepiep in mijn hoofd. En ook om de informatiestroom over het agressieve oorlogsgeweld in de wereld enigszins op afstand te houden. Want ik wil het allemaal weten, en ik wil het niet weten. In dit geval is de realiteit onverteerbaar.

Groet,
Willy

PS
Mooi filmpje kreeg ik toegestuurd (klik hier) waarin Israëlische en Palestijnse vrouwen samen zingen voor wereldvrede. Zodat deze brief toch nog positief eindigt.
.

2023 nr 116 (oktober)

/0 Reacties/in /door

Op zoek naar de feiten.

Soms moet je iets doen waar je geen zin in hebt. Overkomt iedereen regelmatig, zeker in werksituaties. Je maakt deel uit van een organisatie, je hebt een meerdaagse sessie over verandermanagement en teambuilding met je collega MT-leden, en je krijgt te horen dat een element van het programma een schilderworkshop is. Pfff! ‘Kan ik niet, wil ik niet, ben niet creatief; gewoon geen zin in!’ Maar ja, bot weigeren levert gedoe op, zit je ook niet op te wachten.

Vervullend is het dan voor mij om na 2 -vrolijke- uren te horen: ‘Ik zal niet meer zeggen dat ik er geen zin in heb. Het was hartstikke leuk!’ En wat maken mensen die nog nooit geschilderd hebben prachtige portretten van elkaar.

Aandachtig naar elkaar kijken, zonder oordeel, met focus op licht/donker, vlakken en kleuren, creëert een onderlinge band en een speciale sfeer. Opgedeeld in vijf stappen en roulerend achter de ezels worden de eindresultaten een gezamenlijke verantwoordelijkheid.

Als schilder en als mediator -je zou zeggen heel verschillende beroepen- komen voor mij in die paar uur belangrijke uitgangspunten samen.

Kijken zonder waardeoordeel, dat doet een schilder. Ik denk niet aan het karakter als ik iemand portretteer, ik heb geen mening tijdens het schilderen. Ik kijk hoe die lijn loopt, waar het oor begint, welke kleur de oogkas ten opzichte van de wang heeft. Dat oordeelloze zoeken maakt dat iemand intens naar zich kan laten kijken, zonder zich onprettig te voelen.

Als mediator observeer ik ook, ik stel me open, gooi mijn meningen overboord en gebruik mijn zintuigen (naast mijn verstand, niemand kan zonder) om er achter te komen waar de schoen wringt.

Op zoek naar de feiten, dat is de gemene deler voor mij. Een heerlijke bezigheid voor iemand die graag wil weten hoe het echt zit.

En na fase 1 -de feiten op tafel- komt natuurlijk fase 2: wat maak jij daarvan? Wat is jouw interpretatie? Daarover weer een andere keer.

Wil je meer informatie over de mogelijkheden voor zo’n workshop op locatie of in mijn atelier, mail of bel me gerust.

Groet,
Willy

PS
Het open atelierweekend in Zwolle was geslaagd. Niet heel druk, dus meer tijd voor gesprekken en e.e.a. verkocht, verhuurd (via mijn Kunstuitleen, klik hier voor de voorwaarden), nieuwe inschrijvingen voor deze brief, fijn!


Olieverf op doek, 20 x 60 cm.
Dit schilderijtje heeft een mooie plek gekregen in de keuken bij de koper.

 

2023 nr 115 (september)

/0 Reacties/in /door

Oudere mannen

      
Dit zijn drie portretten van oudere mannen, die ik door de jaren heen geschilderd heb (wie zijn het, tsja, je kent ze waarschijnlijk geen van drieën: een journalist, een modekoning, een hoogbejaarde). Sowieso schilder ik graag oudere mensen, zie mijn portfolio ‘Getting old is not for sissies’

Ik laat ze nu zien als opmaat naar drie verschillende fantastisch creatieve kunstenaars die deze maand op mijn pad kwamen. Oudere mannen. Stom toeval natuurlijk, ze hadden alle andere genderidentiteiten kunnen hebben en ook jonger kunnen zijn. Maar dan hadden ze misschien niet dit werk gemaakt. Gender en leeftijd doen er toe, zoals van alles en nog wat er toe doet bij het creëren van iets nieuws. Niets van waarde is losgezongen (vrij naar een andere oudere man, die helaas al bijna 30 jaar dood is).

Op de televisie zag ik Kamagurka (67 jaar), hij was Zomergast (klik hier, te zien tot 9 september). Zijn spotprenten staan in de krant, heel vaak schiet ik in de lach. Hij is gewoon ontzettend goed, kiest net een andere invalshoek, eenvoudig en raak. Daar zit een denkwereld achter die mij boeit.

Matthijs Röling (80 jaar) was te zien in Close Up klik hier. Geweldige schilder. Mooie sfeerbeelden. Traag, maar ja. Je moet gewoon de tijd nemen om er naar te kijken en van te genieten. Nog tot en met 3 september is ter ere van hem de tentoonstelling ‘Matthijs Röling en kunstenaarsvrienden’ te zien in Museum Nienoord in Leek (klik hier)

Ai Weiwei (66 jaar), een van de grootste conceptuele kunstenaars van deze tijd wereldwijd, volg ik al een tijdje. De meningen zijn zoals altijd verdeeld, maar sommigen (ik ook) vinden hem geniaal. Met zijn enorme installaties levert hij kritiek op de Chinese overheid, op schending van mensenrechten en op andere actuele politieke onderwerpen. Er komt een overzichtstentoonstelling van zijn werk in de Kunsthal in Rotterdam, ‘In search of Humanity’, (klik hier). Ga ik zeker bezoeken, ergens tussen 30 september 2023 en 3 maart 2024, dat moet lukken. Verheug me er nu al op.

Maar eerst het Open Atelierweekend op 23 en 24 september a.s. in Zwolle. In De Oude Ambachtsschool staan de atelierhouders op beide dagen klaar om je te ontmoeten, van 11.00 tot 16.00 uur. Er is veel verschillend werk te zien, muziek te luisteren, iets te drinken, leuke acties, etc. Andere culturele broedplaatsen in Zwolle zijn ook open dat weekend, dus je kunt een toertje maken. Leuk als je komt!

Groet,
Willy

PS.
De expositie in Galerie DNA was een succes. Dank aan degenen die kwamen kijken. En aan de galeriehoudsters. Er was fijne belangstelling, er is goed verkocht, we zijn happy!

2023 nr 114 (augustus)

/0 Reacties/in /door

De diepste klank

‘Espresso’ , olieverf op linnen, 100x 60 cm (detail). Te koop bij Galerie DNA

Tijd is verandering, las ik. Daar moest ik even over nadenken. Maar inderdaad, als niets zou veranderen (en er was geen klok), waar meet je dan het verstrijken van de tijd aan af? Als ik er langer over nadenk word ik duizelig. Tijd en ruimte zijn voor mij niet goed te bevatten begrippen. Oneindigheid kan ik me geen concrete voorstelling van maken. Thomas Hertog (theoretisch natuurkundige) maakte deze onderwerpen een beetje toegankelijk in Zomergasten. Fascinerend. Nog te zien tot 13 augustus (klik hier).

De schilderijen die ik nu exposeer gaan zijdelings over tijd. Eigenlijk over de afwezigheid van tijd; wanneer de boel even tot stilstand komt. Als een still uit een film. Je stapt zogezegd uit het overvolle drukke verwachtingsvolle bestaan om bij jezelf te komen, in rust, met een boek, een espresso, een drankje, of gewoon met niks, een beetje voor je uitkijken en mijmeren. Luisteren naar de stilte.

Stilte is niet afwezigheid van geluid.
Stilte is de diepste klank.
Tao Meng

‘Verstilling’ is de titel van de expositie in Galerie DNA. Die titel heeft ook betrekking op het werk van mede-exposanten Marjan Kok en Hennie Beckers.

Hierbij nodigen wij jou van harte uit voor de zogeheten ‘Meet & Greet’ op zaterdag 19 augustus a.s. om 15.30 uur. Wij zijn dan aanwezig in de galerie en we vinden het heel erg leuk als je komt.

Misschien beleef je ‘Verstilling’ liever in de luwte. In dat geval kan je natuurlijk op een ander moment komen, ons werk is te zien tot 26 augustus a.s. De openingstijden van Galerie DNA zijn donderdag, vrijdag en zaterdag van 12.00 tot 16.00 uur.

Laat er vooral stilte zijn
of zeg alleen het noodzakelijke
en met weinig woorden.
Epictetus 

 

Als je juist wèl van woorden houdt, dan is wellicht het Woordwaardefestival van 3 tot en met 6 augustus iets voor jou? En/of de 33e editie van de Deventer Boekenmarkt op zondag 6 augustus. Galerie DNA is tijdens de Boekenmarkt speciaal geopend van 9.30 tot 17.00 uur. Ik ben er die hele zondag om mijn boek ‘De schilder schrijft’ onder de aandacht te brengen. Klik hier voor een leuk kortingsaanbod en speciale actie.
Groet,
Willy

PS.

Mooi boek in dit verband: ‘De stilte van het licht’ van Joost Zwagerman uit 2015 alweer. De tijd vliegt.

 

2023 nr 113 (juli)

/0 Reacties/in /door

La dolce vita.

De enige overeenkomst was de regen.
‘Il tempo non fa mai così brutto’, zei de vrouw verontschuldigend in de Romeinse bar, waar ik ’s ochtends staande aan het buffet mijn caffè dronk.
‘Don’t come to Scotland for the sun’, zei de barman, met gevoel voor understatement, in Fort William.

Voor het overige was de afgelopen maand de taalcursus in mijn eentje in Rome in àlles verschillend van de lange afstandswandeling samen met mijn oudste zoon in the Highlands. Cultuur versus natuur. Grammaticale vervoegingen versus klauteren in the hills.

Ik had me voorgenomen om relaxt, naast alle actie, te tekenen en te schrijven, vooral tijdens de lange reizen met trein, bus en boot. Indachtig de workshop ‘aquarelleren in de trein’, die ik een paar jaar geleden voor de verffabricant Talens gaf. Grappig bedacht was dat…Maar een uurtje knutselen met waterverf op een kerkbank in de Santa Maria Maggiore (zonder OV-bewegingen) is al knap lastig. En buitendien, het paste er kennelijk niet bij in deze maand.

Nu eerst de ervaringen laten bezinken: de dolce vita drukte met nieuwe leuke internationale mensen, de lessen aan de Scuola Leonardo da Vinci, het altijd schitterende antieke Rome. De fysieke inspanning in het majestueuze Schotse landschap. En (goud!) het fijne rustige vertrouwde samenzijn met mijn kind, al lang een volwassen man. Alles kan kalmpjes indalen de komende tijd.

Ik wens jou een mooie zomer, waar je ook heen gaat. Of misschien wel gewoon thuis.

De wijze weet zonder te reizen,
heeft inzicht zonder te kijken,
bereikt iets zonder te handelen.
― Lao-Tse
Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Zo is het toevallig ook nog eens een keer!

Maar hoe dan ook, met veel plezier ga ik nu aan de slag in mijn atelier en tref ik de laatste voorbereidingen voor de expositie in Galerie DNA in Deventer (zie hiernaast in de agenda). Ik ben daar zelf sowieso zondag 6 augustus a.s. van 9.30 tot 17.30 uur (dan is ook de jaarlijkse Deventer Boekenmarkt). Als je zin hebt, kom binnen bij DNA (Golstraat 9). Je bent van harte welkom, ik hoop je te ontmoeten!

Groet,
Willy

2023 nr 112 (juni)

/0 Reacties/in /door

Een kostbaar voorrecht.

10 x 15 cm, olieverf op board

Hoe oud zal hij hier geweest zijn, mijn broer? Ik schilderde dit miniportret jaren geleden naar aanleiding van een door mijn moeder bewaard krantenknipsel. Een huis-aan-huisblad, rubriek: ‘Dit is mijn oogappel’. Zulke rubrieken maken ze niet meer sinds de AVG van kracht is. Maar wie bekommerde zich in de jaren zestig over privacy? De fotograaf zocht en vond een vrolijk kind en mijn ouders vonden het wel grappig dat hun zoon onverwacht in het krantje stond. No problem.

Een buitenkind, mijn broer; speels en onbesuisd. We hadden plezier samen. Hij durfde meer dan ik. Maar een brokkenpiloot. Of pechvogel. Dat ligt dicht bij elkaar. Het ging in ieder geval regelmatig mis met boompje klimmen, fikkies stoken, later met de opgevoerde brommers en de tiendehands auto’s. Met zijn oude Saab-96 vloog hij definitief uit de bocht. Hij zou 63 zijn nu. Hij werd 23.

Het leven is fragiel. Kwetsbaar en kostbaar. En vergankelijk. Dat besef helpt me keuzes te maken, zoveel mogelijk de dingen te doen die ik wil doen en liefdevol te zijn naar mezelf en mijn omgeving.

Wanneer je wakker wordt
denk aan wat een kostbaar voorrecht het is
om te leven; om te ademen, om na te denken,
om te genieten, om lief te hebben.
Marcus Aurelius
Romeins keizer 121-180

Groet,
Willy

PS.
De 33e editie van de jaarlijkse Deventer Boekenmarkt (de grootste van Europa!) vindt plaats op zondag 6 augustus as. van 9.30 tot 17.30 uur. Laat dat nu net samenvallen met onze expositie bij Galerie DNA in Deventer aan de Golstraat nr. 9. Ik hoop je te ontmoeten daar, ben er de hele dag, met andere schilders / schrijvers / kunstenaars. Het wordt sowieso gezellig! Je bent van harte welkom.