2022 nr 101 (juli)

The making of.

Het is bijna zover: de verschijning in druk van mijn boek ‘De schilder schrijft’. Ik dacht dat het klaar was toen ik het nawoord op papier had, haha. Maar na schrijven volgt vormgeven, controleren, drukken, binden, lamineren, distribueren, promoten en dan vergeet ik vast nog van alles. Gelukkig zijn er deskundigen die hun professionele licht laten schijnen over mijn boek. Ik geniet enorm van dit hele proces.

Het is inspirerend iets nieuws samen met andere mensen te maken. De zinnen die ik schreef worden een mooi boek omdat een vormgever nadenkt en uitprobeert hoe foto’s en tekst bij elkaar gezet kunnen worden en omdat een drukker er eer in legt exact de juiste kleuren af te stemmen in inkt op het juiste papier. Vakmanschap, overleg, respect voor elkaars deskundigheid; dat alles brengt het resultaat op een hoger peil. Ik ben blij en trots dat mijn boek de uitkomst is van zo’n fijne samenwerking.

Tot en met 15 juli a.s. is mijn boek te koop met € 5,00 korting voor jou als abonnee op deze nieuwsbrief. Stuur me, in navolging van de vele lezers die dat de afgelopen maand al gedaan hebben, een mailtje met je telefoonnummer en adres en dan ontvang je een tikkie voor € 18,95 en zorg ik dat je het boek in je bezit krijgt.

‘De schilder schrijft’ is met ingang van 12 juli a.s. voor iedereen te koop via bol.com (klik hier) voor € 23,95.

Natuurlijk hoop ik dat er veel mensen zijn die het leuk vinden meer te weten te komen over schilderen, over het maakproces, de kwetsbaarheden, de zoektocht; dat mijn boek gekocht en gelezen gaat worden dus. Ik kan jouw hulp goed gebruiken daarbij. Mijn vraag is of je een recensie wilt schrijven (zo lang of zo kort als je maar wilt) nadat je mijn boek gelezen hebt en die aan mij wilt mailen (en/of op bol.com plaatsen). Dat vind ik spannend maar bovenal eervol; dat je er over na zou willen denken wat je van mijn boek vindt. Bij voorbaat dank!

Twee bekende kunstschilders die ik allebei zeer bewonder, Sam Drukker en Herman Tjepkema, hebben mijn boek al gelezen en beiden hebben ze een reactie daarop geschreven, waar ik heel blij mee ben. Je leest dit op de achterflap van ‘De schilder schrijft’. 

Groet,
Willy

2022, nr 100 (juni)

Honderd.

Jan (in opdracht). Olieverf op linnen, 40 x 30 cm 

Vorige maand reed ik langs de plaats Pioppi in Italië, daar woont een onevenredig hoog aantal honderdplussers. We hadden het over honderd jaar zijn, dat we niemand persoonlijk kennen die honderd is of was. Zou je honderd willen worden? We memoreerden één van de vele oneliners waar oma P. aan het eind van haar lange leven zo kwistig mee strooide: ‘Prachtig naar de tachtig, bedonderd naar de honderd’. En we vervolgden onze weg.

Ik vond een lijstje aanbevelingen op internet, voor als je -net als de inwoners van Pioppi- gezond oud wilt worden: beweeg natuurlijk (sportschool geen must), heb een doel maar geen stress, neem 20% minder calorieën, eet plantaardig voedsel, drink regelmatig wijn, hoor bij een groep gelijkgestemden en koester je familie en vrienden. Niet heel opzienbarend. Wel aangenaam verrast door de wijn.

Wat heeft dat met mijn honderdste brief te maken? Niets. Behalve dat het mijn doel is er iedere maand een te schrijven en dat het me geen stress oplevert, alleen maar plezier. Goed bezig dus 😉 Het is een tweede natuur geworden om in het dagelijks leven alert te zijn op mogelijke onderwerpen en invalshoeken voor mijn brief. In feite net als bij het schilderen. Door het schilderen en door het schrijven ontstaat een prettige aandacht voor de omgeving. Het is nooit saai als je graag iets creëert, omdat je in je hoofd daar voortdurend mee bezig bent.

De schildersbrieven maken dat ik me verbonden voel met de lezer. Ik ontvang op iedere brief reacties, al ruim acht jaar. Maar ik voel me ook verbonden met de anonieme lezer, die nooit reageert. De gedachte dat mijn brieven gelezen worden en iets brengen (een idee om iets te gaan bekijken, een overpeinzing, een lach, wat ook maar), geeft me voldoening en energie.

Ik vind deze honderdste brief een mooi moment om mijn lezers -jou dus- te bedanken voor deze aangename wisselwerking. Graag wil ik je de gelegenheid geven mijn boek ‘De schilder schrijft’ dat in de eerste helft van juli uitkomt, met 5 euro korting te kopen èn ik neem de verzendkosten daarbij voor mijn rekening. Dit aanbod geldt tot en met 15 juli a.s. Je betaalt dan € 18,95 in plaats van de vaste prijs van € 23,95. Je kunt het bestellen door mij een mailtje te sturen met je NAW-gegevens, aantal gewenste exemplaren en je mobiele telefoonnummer, dan stuur ik je een betaalverzoek (een tikkie). Of, als je dat liever wilt, een nota. Na ontvangst van je betaling zorg ik dat je je bestelling ontvangt, zodra het boek van de drukker komt.

Natuurlijk kan je De schilder schrijft ook online bestellen zodra het uit is, bijvoorbeeld via Amazon.nl en Bol.com. Dan betaal je de gewone prijs van € 23,95. Op mijn website komt een linkje te staan.

Groet,
Willy

PS.
Over wisselwerking gesproken: dat was het schilderen van het portret van Jan (zie hierboven) zeker ook. Zo fijn, als iemand zonder poespas gaat zitten en in gedachten verzinkt. Zich laat zien, zonder woorden. Het blijft magie om het onzegbare te ervaren in verf op doek.

2022 nr 99 (mei)

De schilder schrijft.
   

Schetsen naar model met water vermengbare olieverf

De titel van mijn boek dat binnenkort verschijnt: ik zocht naar iets met een woord erin over schilderen, iets met ‘kwast’ of ‘penseel’ of ‘verf’ ofzo. En het moest de lading dekken, in ieder geval geen valse suggesties wekken, alsof het over de techniek van het schilderen of over kunstbeschouwing zou gaan, quod non. Mijn boek gaat over het plezier en de frustratie van het schilderen. Over het heerlijke gevoel van flow, de overmoed, de uitdaging. Zie de olieverfschetsen hierboven. En over de terugkerende onzekerheden, de kwetsbaarheid, het zoeken naar inspiratie, de behoefte iets goeds tot stand te brengen. Al die dingen waar schilders mee te maken hebben. Waar mensen mee te maken hebben.

Mijn dochter kwam uiteindelijk met precies dat wat het is: ‘De schilder schrijft’. Simpel. Niets aan toe te voegen. Dit is de titel van mijn boek.

En terwijl ik dit schrijf voel ik (weer) de dringende behoefte in plaats van ‘boek’ het woord ‘boekje’ te gebruiken. Het is maar een boekje. Niets groots, niets bijzonders. Geen literair werk. Daar ben ik me van bewust.

Tegelijk; ik heb het wel gedaan. De tijd hiervoor gemaakt, de woorden gezocht, mijn nek uitgestoken.

Waarom zou je op voorhand je eigen inzet en creatie bagatelliseren? Een hoofdstuk in mijn boek, getiteld ‘Playing small’, gaat over iets soortgelijks. Ik heb daarin het prachtige en inspirerende ‘Our Deepest Fear’ van Marianne Williamson opgenomen. Nelson Mandela heeft deze tekst uitgesproken tijdens zijn inauguratie.‘Your playing small does not serve the world.’ Ik beschouw deze woorden als een aanmoediging om voluit en onbekommerd plezier te beleven aan mijn boek. Oók aan deze fase, waarin het nuchtere daglicht erop gaat vallen. Jullie enthousiaste en warme reacties op mijn vorige brief helpen om niet zo bangig te doen. Dank!

In mijn volgende brief laat ik je graag weten hoe/waar je mijn boek ‘De schilder schrijft’ kunt kopen.

Wil je het hoofdstuk ‘Playing small‘ alvast lezen? klik hier

Groet,
Willy

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 nr 98 (april)

Wat ik nog niet heb verteld.


water vermengbare olieverf op linnen, 80 x 60 cm, te koop

Voor het eerst sinds langere tijd weer eens naar model geschilderd. Wat is dat toch heerlijk om te doen! Dit was een stand van 3 kwartier. Geen tijd om te mutsen, direct aan de slag: mengen, meten, achteruit stappen, kijken, bijmengen, dóór. In een ritme van focussen en loslaten, en daarna zie ik wel wat het geworden is. En wat anders had gekund 😉

Maar nu iets wat ik nog niet heb verteld. Dat is dat ik een boek heb geschreven. Een boekje over schilderen, ter gelegenheid van mijn 100e nieuwsbrief binnenkort. En dat is retespannend! Niet het schrijven, maar er mee voor de dag komen. Dat is vergelijkbaar met een nieuwe serie schilderijen exposeren. De Amerikaanse schilder Gary Holland verwoordde het mooi:

It is not our art, but our heart that’s on display. 

 

In mijn boek vertel ik hierover. Dat je kwetsbaar bent, als je je werk laat zien. Ik schrijf over onderwerpen als perfectionisme, omgaan met kritiek, zoeken naar inspiratie. Over de frustraties en het immense plezier dat schilderen brengt. Over paradoxen, projecten, portretteren, plein air schilderen en meer.

Ik heb het geschreven voor schilders en zeker ook voor niet-schilders, die geïnteresseerd zijn in de wereld van kunst en in het maakproces. De toon is lichtvoetig en persoonlijk. Er staan hier en daar foto’s in van mijn werk. Veel citaten van kunstenaars, filosofen, wetenschappers. Een paar gedichten. En een uitgebreide bronnenlijst.

Binnenkort gaat het naar de drukker. Ik houd je op de hoogte.

Groet,
Willy

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 97 (maart)

Gevoel en verstand.


olieverf op linnen, 40 x 50 cm, te koop

Onlangs heb ik de overzichtsexpositie van Paula Rego’s werk bezocht in het Kunstmuseum Den Haag. De moeite waard (klik hier voor meer informatie over deze tentoonstelling). Je ziet uit verschillende periodes van haar leven collages, etsen, acrylschilderijen en prachtige pasteltekeningen. Die pastels, daar moet je echt even met je neus bovenop gaan staan: zó doe je dat dus met pastel! Het museum heeft een 5-delige podcast over Rego gemaakt. Leuk om naar fragmenten van Paula Rego zelf te luisteren, 87 jaar inmiddels. Haar zoon vertelt aardige anekdotes. Andere sprekers weiden uit over haar schilderijen, niet allemaal even interessant, helaas.
    
The Vivian Girls as Windmills                                                  Target
Haar echtgenoot, Victor Willing, overleden in 1988, schilderde ook. Van hem hing er geen werk. Ik zag in een boekje zijn zelfportret en voelde direct connectie. Meer dan met het werk van Paula. Maar het is eigenlijk onvergelijkbaar, Rego’s appels en Willings peren.
Victor Willing, self portrait
Het werk van Rego vind ik goed, bijzonder en knap. Dat is de ratio die spreekt. Hoewel haar onderwerpen vol emotie zijn. Zij zelf zegt:

 “You discover things in the making of a painting.
It can reveal things that you didn’t expect.
Things you keep secret from yourself.”

Natuurlijk, zo werkt het, zo kan het werken. Dat gaat over de maker. Nu ben ik de kijker. Kijkend naar zo’n simpel zelfportretje is het klip en klaar. Dat zou ik willen ophangen en steeds opnieuw naar kijken.

Ben, als altijd, benieuwd naar jullie mening.

Groet,
Willy

PS.1.
Het mag en het kan weer: je bent van harte welkom om te genieten van kunst, cultuur en ambacht in DOAS op zaterdag 19 maart a.s. De ateliers zijn open, DOAS toont zich als altijd gastvrij, er is koffie en muziek. Kijk hiernaast in de agenda.

PS.2.
Aanrader: de podcastserie Stephan Fry’s 7 Deadly Sins. Ik dacht dat het over kunst ging, waarschijnlijk omdat de 7 zonden zo vaak verbeeld zijn. Maar het gaat dus over de 7 zonden, haha. Heerlijk om te beluisteren: zijn verteltrant en zijn taalgebruik doen voortdurend in de lach schieten. Vol wetenswaardigheden.

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 nr 96 (februari)

Deze tijd waarin wij leven.


olieverfschets ca 50 x 50 cm

De meest troosteloze grijze kille maand van het jaar is voorbij. En de samenleving opent zich weer. Dat zijn twee omstandigheden van buitenaf, die de stemming van binnen positief beïnvloeden. Want hoe stoïcijns ik ook probeer te zijn, me oefen in gelatenheid, het verlangen dringt zich op. Naar zo’n vroege voorjaarsdag, met een groep familie en vrienden vrolijk eten en drinken op het groene gras in de stralende zon. Het licht glinstert en kaatst, er is reuring. Dat komt er allemaal weer aan!

Het is de week van de poëzie. Het geschenkboekje bevat 10 gedichten van Ramsey Nasr, gemaakt op basis van de brieven van Van Gogh. Ik luisterde in de podcast van de Bezige Bij naar een interview met Nasr: hij gebruikt uitsluitend de woorden van Van Gogh, herschikt ze, zonder eigen toevoegingen, hij laat alleen woorden weg. Een prachtige vondst, die indringende poëzie oplevert en soms nog opmerkelijk actueel ook:

laten we een taak vinden
die ons dwingt om rustig te zitten
bezig met werk dat eenvoudiger is
dan taken die nut hebben

in deze tijd waarin wij leven
waarin alles wartaal lijkt uit te slaan
[…]

laten we maar stillekens voortgaan
tevreden met het maken van schilderijen
wat niet het geluk is en niet het ware leven
maar een schilder is gelukkig
zoodra hij kan weergeven
wat hij ziet
[…]

Groet,
Willy
PS.1.
Noteren jullie alvast de DOAS Atelierverkoopdag op zaterdag 19 maart? Ik hoop van harte dat we elkaar dan kunnen zien!

PS.2.
Wil je een leuk filmpje zien van de DOAS Jubileumdag op 31 oktober jl. gemaakt door Eline Achterhuis, klik hier.

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2022 nr 95 (januari)

Geen tijd te verliezen.

Een kale boel in mijn atelier. Zelden is het er zo opgeruimd als nu. Een markeermomentje, op de grens van 21/22.

2021 was een jaar van relatieve rust en weinig vuurwerk. Zonder spannend doel, verre bestemming of nieuw elan. Een jaar van lockdowns en -gelukkig- vaccinaties.

Concreet betekende het voor mij als schilder: nauwelijks exposeren, amper workshops geven, veel afzeggen, opnieuw inplannen, toch weer doorschuiven. De rem erop. Beetje murw word ik daarvan.

Maar ook: tijd hebben, gesprekken en wandelingen, tòch nog een mooi jubileumfeest van De Oude Ambachtsschool in Zwolle en een gave expositie in Amsterdam.

Gebeurtenissen hebben meerdere kanten. Altijd. Het is hoe je er naar kijkt.

We hebben geen tijd te verliezen.
Dus laten we ons niet haasten. 


olieverfschets op papier, 50 x 65 cm

Voor 2022 wens ik je van harte alle goeds, ruimschoots inspiratie en energie, en veel frisse vrolijkheid in je leven. Ik heb er in ieder geval zin in. De schilderkwast weer oppakken en gaan met die bananas.

Ter afsluiting aan jou de uitnodiging om te luisteren naar dit prachtige lied van Leonard Cohen (klik hier):

There is a crack in everything.
That’s how the light gets in.  
Groet,
Willy

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2021 nr 94 (december)

Het onmogelijke.


mini schilderijtje, 10 x 10 cm,  olieverf op linnen. *

Mensen willen soms het onmogelijke. En proberen dat met alle middelen te bereiken. Dwingend, dominerend; het moet! Rutte moet zeggen dat de maatregelen drie weken (en geen dag langer) duren, het tekort aan zorgpersoneel moet per direct opgelost worden en corona moet NU stoppen.

Het onmogelijke willen, soms zelfs eisen, en daarin volharden door mensen agressief onder druk te zetten, verbaal of anderszins, is dat uit angst? Op slechte dagen veroordeel ik het als domheid.

Niettemin (leuker onderwerp), in het schilderen wil ik ook wel eens het onmogelijke. Soms, als ik met een kop koffie zit te kijken naar mijn werk op de ezel, ben ik teleurgesteld in wat ik zie. Ik wil iets nieuws, iets anders, iets wat er nog niet is!

Maar hoe dan? Want alles, maar dan ook werkelijk àlles, is al gemaakt. Struin een uurtje rond op Pinterest en je ziet werk van hedendaagse kunstenaars in alle mogelijke stijlen, materialen en formaten, met alle denkbare en ondenkbare onderwerpen en betekenissen. Daar zit mijn werk gewoon tussen, maar dan beter! Allemachtig, wat ben ik hier nog aan het doen. Dat is nogal verontrustend, en ook moedeloos makend. Hoe is het mogelijk vernieuwend te zijn wanneer er wereldwijd zovéél wordt geschilderd en vooral zo jaloersmakend góed wordt geschilderd?

Tegelijkertijd is het bijzonder geruststellend. Het biedt ruimte. Als alles al gemaakt en gedaan is, dan zal ik dus niets vernieuwends maken en kan ik ook stoppen met streven naar ‘anders’ en ‘nieuw’. Ik mag gewoon schilderen waar ik zin in heb en plezier in heb. En als ik dàt doe heb ik – paradoxaal genoeg- ook nog eens de beste kans dat er iets origineels ontstaat.

Schilderen en corona hebben niets met elkaar te maken. Maar het fenomeen dat je iets wilt wat niet kan, is universeel. En de beste manier (volgens mij) om daar mee om te gaan is ook universeel: loslaten.

Als we allemaal ophouden met het onmogelijke te willen, namelijk dat corona echt NU af en klaar en over moet zijn, dan kunnen we stoppen met alle weerstand en serieus doen wat nodig is. Dat geeft de meeste kans dat het virus daadwerkelijk onder controle komt.

En ook dit is natuurlijk gewoon een mening 😉

Als afsluiting een gouwe ouwe:

“Geef me de moed om te veranderen
wat ik kan veranderen.
Geef me de wijsheid om te accepteren
wat ik niet kan veranderen.
Geef me het inzicht
om het verschil tussen beide te zien”

Franciscus van Assisi (1181-1226) 

* En daarna lekker slapen (zie schilderijtje hierboven).

Groet,
Willy

PS. Voor 3 echte aanraders, kijk hiernaast in de agenda. Die leeg is wat betreft exposities de rest van dit jaar. Nieuwe plannen straks weer in 2022.

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2021 nr 93 (november)

 Familie, festival, Frida.


Tycho, Evelien en Marten, olieverf op linnen, 3 portretjes van 30 x 40 cm

Wat een fijne portretopdracht was dit! Evelien had ik al geschilderd vorig jaar, en nu mochten haar beide broers geportretteerd worden. Om de beurt kwamen ze voor me zitten in mijn atelier. Mooi, de overeenkomsten en hun eigenheid. De ouders kwamen tussendoor kijken. Erg leuk om op deze manier een gezin een heel klein beetje te leren kennen.

Ook deze familie kwam, met nog ruim 600 andere bezoekers verspreid over de afgelopen zondag, een kijkje nemen tijdens ons jubileumfestival op het plein van De Oude Ambachtsschool. Het was een zeer geslaagd feest met leuke optredens, goede muziek en ontmoetingen. Lekker buiten in de frisse lucht met veel ruimte voor alles en iedereen. Klik hier voor meer foto’s en filmpjes van deze dag en kijk ook op de DOAS Facebookpagina.

met dank aan fotograaf Jack Delmaar 

Exposities Frida Kahlo (1907-1954)
‘Kahlo en Rivera’ was te zien in het Cobra Museum in Amstelveen tot begin oktober jl. en ‘Viva la Frida!’ nu te zien in het Drents Museum in Assen tot en met 27 maart 2022.

Haar levensverhaal maakt me stil. Als zesjarig kind kreeg Frida Kahlo polio. Daarna op haar achttiende een zeer ernstig ongeluk, waardoor veel operaties en pijn. Liggend op bed schildert ze. Ze trouwt met Diego Rivera (toen een bekende schilder, nu ‘de man van Frida’) en ontwikkelt zich tot een vrijgevochten vrouw met controversiële opvattingen. Ze krijgt meerdere miskramen. Wanneer haar onderbeen geamputeerd moet worden raakt ze depressief. Op haar 47e overlijdt ze (ten gevolge van een longontsteking). Vlak daarvoor schrijft ze in haar dagboek: ‘Ik hoop dat het vertrek vreugdevol is en ik hoop nooit meer terug te keren.’

          

Ik heb beide exposities bezocht. Intrigerend, voor mij vooral om haar als persoon. Maar ook Kahlo’s werk boeit absoluut. Het is niet mijn smaak, maar daar gaat het niet om. Ik begrijp wel dat zij niet vlot en losjes met grote gebaren kon schilderen (alleen al omdat ze niet lang kon staan achter een ezel). Ik zie veel minutieuze details en precisie, ik ‘voel’ verkramping. Of komt dat laatste door het aangrijpende verhaal dat ze vertelt in haar schilderijen?

Wat me stoort (maar daar kan Frida Kahlo niets aan doen) is de over-de-top-marketing, van koffiemok tot oorbel, come on! Kahlo als ‘publiekslieveling’ wordt eerst gestereotypeerd en vervolgens uitgemolken. Het doet afbreuk, in plaats van dat het bijdraagt. Niettemin, ga vooral kijken en vorm je eigen mening. Ik ben benieuwd, mail me graag.

Groet,
Willy

PS.
In een hangmat in Mexico (het land van Frida Kahlo) waar ik 15 jaar geleden was, zag ik deze man liggen. Een feestje! Dit schilderij heb ik vorige maand verkocht en het heeft een fijne plek gekregen in Enschede. Verbinding van werelden, ook dat is schilderen.


Pura Vida, olieverf op linnen, 120 x 100 cm (verkocht).

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.

2021 nr 92 (oktober)

Oktober is feestmaand.


olieverf op linnen, detail 

We vieren dat de verenging van 25 atelierhouders in De Oude Ambachtsschool 10 jaar bestaat. Plus 1, want het was eigenlijk vorig jaar, maar ja, corona… En zelf heb ik ook een mooi rond getal bereikt. Plus 1 dan. Haha, zo ben je altijd jubilaris.

Ach mensen, wat zal het ons boeien, die getallen. Gewoon een aanleiding om te vieren! We organiseren een fantastisch PLEINFESTIVAL op zondag 31 oktober a.s. aan de Mimosastraat 1 in Zwolle. Met marktkramen waarin de atelierhouders jubileumaanbiedingen aan de man brengen, een podium met optredens, dans en muziek, een openingsceremonie, jongleer- en kleiworkshops, lekkere hapjes, en een expositie in de hal van het gebouw. Van jong tot oud, IEDEREEN is van harte welkom, de toegang is gratis. Vanzelfsprekend handhaven we de corona-regels (voor zover die er dan zijn), maar het merendeel van de activiteiten is sowieso buiten in de open lucht. Superleuk als je komt, wij hebben er heel veel zin in. Kijk voor het programma op de website van DOAS (klik hier).

En ja, wat moet ik eigenlijk als schilder met zo’n marktkraam? Schilderijen verkopen natuurlijk, maar dat is best lastig zonder wand om ze op te hangen. Broedend op hoe en wat te doen, heb ik -al rommelend in mijn atelier- ouder werk (en studies en schetsen) tevoorschijn gehaald. Daarvan maak ik op dit moment kleinere schilderijtjes en -vind ik zelf- bijzondere boekenleggers, die ik te koop aanbied voor ware feestprijsjes. In plaats van eenheidsworst heb je voor een paar tientjes een authentiek uniek met liefde gemaakt kunstwerkje, soms met lijstje en al!

Ik knutsel, knip, plak en lak nog lekker even door en hoop je te zien tijdens ons jubileumfeest.

Groet,
Willy

PS.1. VERLOTING
Doe je mee, als bezoeker van ons jubileumfeest, met de verloting? Bij binnenkomst op het plein kun je je aanmelden. Om 16.00 uur vindt de trekking plaats. We nemen contact met je op als je er op dat moment niet bent en wel iets hebt gewonnen. Ik zeg: doen!

PS.2. TUTORIALS
Voor degenen die het leuk vinden om schildertutorials te volgen: kijk eens op de website van het Rijksmuseum (klik hier), daar vind je een keur aan filmpjes om zelf mee aan de slag te gaan, zowel om te tekenen als om te schilderen.

PS.3. MUSEA
Heb je zin en tijd voor een museumbezoek, maar weet je niet wat en waar iets te zien is? Er is een overzichtswebsite (klik hier) met alle informatie over honderden kleine en grote musea in NL en lopende en te verwachten tentoonstellingen. Handig.

PS.4. MRS. DEGAS
Een paar maand geleden tipte ik jullie het boek ‘Mrs Degas’ van Arthur Japin. Ik kreeg een fijne tip terug: een kunstgids (klik hier) waarin de kunst die in dit boek van Japin aan de orde komt op een rij wordt gezet. Informatief.