Een zomerse dag, een feestelijke lunch, leuke mensen in een prachtige omgeving. En dat dan vastleggen in verf. Welke schilder zegt nee tegen zo’n uitdaging?

Natuurlijk had ik bedacht dat die 26 gasten zouden bewegen, eten, drinken, praten, opstaan en ergens anders zouden gaan zitten. Maar ach, hoe vaak heb ik al niet plein air geschilderd in allerlei omstandigheden? Midden tussen de drommen toeristen in centrum Amsterdam, in wind en regen aan de Noordzee, tussen de muggen en mieren in het verzengend hete Toscaanse heuvelland. Nou dan. Gewoon doen dus. En er achter komen dat dit wel a different kettle of fish is.

Die beweeglijkheid blijkt nog niet eens het grootste probleem, veel lastiger is dat je nergens goed zicht hebt. Als je met je ezel aan de kopse kant van zo’n lange tafel staat, zit iedereen achter elkaar en zie je alleen de voorste personen. Ga je iets schuin staan naar links of rechts, dan zie je alleen ruggen.

Maar hé, zelfs Renoir schilderde zijn ‘Lunch van de roeiers’ uiteindelijk grotendeels in zijn atelier (ruim een jaar werkte hij er aan), waar vrienden en bekenden in alle rust voor hem als roeiers poseerden… Is dat vals spelen? Of gewoon een slimme zet? Ik ben in ieder geval nu voor deze opdracht in mijn atelier aan het werk met alles wat ik verzameld heb: de zegen van Renoir, de sensatie van de beleving van die dag in mij opgeslagen, mijn op locatie geschilderde opzet, plus een aantal foto’s, die ik heb geprint en geknipt en geplakt tot een compositie waar ik iets mee kan.

In mijn volgende brief laat ik je de resultaten zien.
Voor nu deel ik graag mijn ervaring in de vorm van een aantal praktische tips voor de schilders die zich uitgedaagd voelen:

1. Bedenk dat je buiten niet verder komt dan het schilderen van een impressie. Kies een paar mensen uit die je herkenbaar schildert, de overigen worden toetsjes en vlakjes en kleur zonder specifieke vorm.
2. Gebruik een atelierezel i.p.v. een veldezel.
3. Plaats twee doeken van hetzelfde formaat op je ezel achter elkaar, zodat het licht niet door je doek schijnt (heb je gelijk een reservedoek).
4. Gebruik een groot formaat werktafel en neem ruim voldoende spullen mee (terpentine, oude lappen, klemmen etc.). Vergeet niet je spiegeltje en je venster (zonder ben je verloren) en een lange lat, voor richtingen, heel fijn om zo’n eindeloze tafel er met een snelle rechte lijn op te zetten.
6. Maak veel foto’s om daarmee in je atelier door te kunnen schilderen.
7. Begin uitgerust, kom (veel) vroeger dan de gasten om je werkplek in te richten, drink niet mee met het gezelschap 😉 en tot slot: enough is enough, stop als de energie op is.

‘Plein-air painting is not a spectator sport, and it’s not a team effort. It’s the discipline of discovering yourself as you try to unravel the magic.’ (Skip Whitcomb)

Groet,
Willy

PS. Er zijn nog een paar plekken om deel te nemen aan de workshops; beginner of gevorderde, je bent welkom. Zie de agenda hiernaast.