Tag Archief van: portret

2023 nr 115 (september)

/0 Reacties/in /door

Oudere mannen

      
Dit zijn drie portretten van oudere mannen, die ik door de jaren heen geschilderd heb (wie zijn het, tsja, je kent ze waarschijnlijk geen van drieën: een journalist, een modekoning, een hoogbejaarde). Sowieso schilder ik graag oudere mensen, zie mijn portfolio ‘Getting old is not for sissies’

Ik laat ze nu zien als opmaat naar drie verschillende fantastisch creatieve kunstenaars die deze maand op mijn pad kwamen. Oudere mannen. Stom toeval natuurlijk, ze hadden alle andere genderidentiteiten kunnen hebben en ook jonger kunnen zijn. Maar dan hadden ze misschien niet dit werk gemaakt. Gender en leeftijd doen er toe, zoals van alles en nog wat er toe doet bij het creëren van iets nieuws. Niets van waarde is losgezongen (vrij naar een andere oudere man, die helaas al bijna 30 jaar dood is).

Op de televisie zag ik Kamagurka (67 jaar), hij was Zomergast (klik hier, te zien tot 9 september). Zijn spotprenten staan in de krant, heel vaak schiet ik in de lach. Hij is gewoon ontzettend goed, kiest net een andere invalshoek, eenvoudig en raak. Daar zit een denkwereld achter die mij boeit.

Matthijs Röling (80 jaar) was te zien in Close Up klik hier. Geweldige schilder. Mooie sfeerbeelden. Traag, maar ja. Je moet gewoon de tijd nemen om er naar te kijken en van te genieten. Nog tot en met 3 september is ter ere van hem de tentoonstelling ‘Matthijs Röling en kunstenaarsvrienden’ te zien in Museum Nienoord in Leek (klik hier)

Ai Weiwei (66 jaar), een van de grootste conceptuele kunstenaars van deze tijd wereldwijd, volg ik al een tijdje. De meningen zijn zoals altijd verdeeld, maar sommigen (ik ook) vinden hem geniaal. Met zijn enorme installaties levert hij kritiek op de Chinese overheid, op schending van mensenrechten en op andere actuele politieke onderwerpen. Er komt een overzichtstentoonstelling van zijn werk in de Kunsthal in Rotterdam, ‘In search of Humanity’, (klik hier). Ga ik zeker bezoeken, ergens tussen 30 september 2023 en 3 maart 2024, dat moet lukken. Verheug me er nu al op.

Maar eerst het Open Atelierweekend op 23 en 24 september a.s. in Zwolle. In De Oude Ambachtsschool staan de atelierhouders op beide dagen klaar om je te ontmoeten, van 11.00 tot 16.00 uur. Er is veel verschillend werk te zien, muziek te luisteren, iets te drinken, leuke acties, etc. Andere culturele broedplaatsen in Zwolle zijn ook open dat weekend, dus je kunt een toertje maken. Leuk als je komt!

Groet,
Willy

PS.
De expositie in Galerie DNA was een succes. Dank aan degenen die kwamen kijken. En aan de galeriehoudsters. Er was fijne belangstelling, er is goed verkocht, we zijn happy!

2021 nr 93 (november)

/0 Reacties/in /door

 Familie, festival, Frida.


Tycho, Evelien en Marten, olieverf op linnen, 3 portretjes van 30 x 40 cm

Wat een fijne portretopdracht was dit! Evelien had ik al geschilderd vorig jaar, en nu mochten haar beide broers geportretteerd worden. Om de beurt kwamen ze voor me zitten in mijn atelier. Mooi, de overeenkomsten en hun eigenheid. De ouders kwamen tussendoor kijken. Erg leuk om op deze manier een gezin een heel klein beetje te leren kennen.

Ook deze familie kwam, met nog ruim 600 andere bezoekers verspreid over de afgelopen zondag, een kijkje nemen tijdens ons jubileumfestival op het plein van De Oude Ambachtsschool. Het was een zeer geslaagd feest met leuke optredens, goede muziek en ontmoetingen. Lekker buiten in de frisse lucht met veel ruimte voor alles en iedereen. Klik hier voor meer foto’s en filmpjes van deze dag en kijk ook op de DOAS Facebookpagina.

met dank aan fotograaf Jack Delmaar 

Exposities Frida Kahlo (1907-1954)
‘Kahlo en Rivera’ was te zien in het Cobra Museum in Amstelveen tot begin oktober jl. en ‘Viva la Frida!’ nu te zien in het Drents Museum in Assen tot en met 27 maart 2022.

Haar levensverhaal maakt me stil. Als zesjarig kind kreeg Frida Kahlo polio. Daarna op haar achttiende een zeer ernstig ongeluk, waardoor veel operaties en pijn. Liggend op bed schildert ze. Ze trouwt met Diego Rivera (toen een bekende schilder, nu ‘de man van Frida’) en ontwikkelt zich tot een vrijgevochten vrouw met controversiële opvattingen. Ze krijgt meerdere miskramen. Wanneer haar onderbeen geamputeerd moet worden raakt ze depressief. Op haar 47e overlijdt ze (ten gevolge van een longontsteking). Vlak daarvoor schrijft ze in haar dagboek: ‘Ik hoop dat het vertrek vreugdevol is en ik hoop nooit meer terug te keren.’

          

Ik heb beide exposities bezocht. Intrigerend, voor mij vooral om haar als persoon. Maar ook Kahlo’s werk boeit absoluut. Het is niet mijn smaak, maar daar gaat het niet om. Ik begrijp wel dat zij niet vlot en losjes met grote gebaren kon schilderen (alleen al omdat ze niet lang kon staan achter een ezel). Ik zie veel minutieuze details en precisie, ik ‘voel’ verkramping. Of komt dat laatste door het aangrijpende verhaal dat ze vertelt in haar schilderijen?

Wat me stoort (maar daar kan Frida Kahlo niets aan doen) is de over-de-top-marketing, van koffiemok tot oorbel, come on! Kahlo als ‘publiekslieveling’ wordt eerst gestereotypeerd en vervolgens uitgemolken. Het doet afbreuk, in plaats van dat het bijdraagt. Niettemin, ga vooral kijken en vorm je eigen mening. Ik ben benieuwd, mail me graag.

Groet,
Willy

PS.
In een hangmat in Mexico (het land van Frida Kahlo) waar ik 15 jaar geleden was, zag ik deze man liggen. Een feestje! Dit schilderij heb ik vorige maand verkocht en het heeft een fijne plek gekregen in Enschede. Verbinding van werelden, ook dat is schilderen.


Pura Vida, olieverf op linnen, 120 x 100 cm (verkocht).

Deel deze brief gerust met vrienden, familie
of anderen in je netwerk.